Το Ζεμενό, σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, οφείλει την ονομασία του στους Ρωμαίους, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή το 198 μ. Χ. Στον περίβολο μάλιστα, της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου, διακρίνονται μέχρι και σήμερα απομεινάρια Ρωμαϊκού κτίσματος. Γεγονός αδιαμφισβήτητο για το Ζεμενό είναι, ότι η επανάσταση του 1821 πυροδοτήθηκε ουσιαστικά από την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια αντίστασης, που ξεκίνησε από τη συγκεκριμένη περιοχή, όταν ο Αθανάσιος Διάκος έστειλε αντιπρόσωπο στο Ζεμενό και μαζί με αγωνιστές από την Αράχωβα, άρχισαν να καταστρώνουν σχέδια και να συγκεντρώνουν πολεμοφόδια για τις μετέπειτα νίκες τους.
Στην περιοχή του Ζεμενού έγινε το 1856 μάχη ανάμεσα σε δυνάμεις της χωροφυλακής και στη συμμορία του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη. Στη μάχη εξολοθρεύτηκε ολόκληρη σχεδόν η συμμορία, ενώ σκοτώθηκε και ο αρχηγός της χωροφυλακής Ιωάννης Μέγας.
Το Ζεμενό είναι ένας μικρός, κυρίως εξοχικός οικισμός του νομού Βοιωτίας, σε υψόμετρο 800 μέτρων, χτισμένος πλευρικά του δρόμου που συνδέει τη Λιβαδειά με την Αράχωβα. Βρίσκεται πάνω στο στενό πέρασμα που συνδέει τη Βοιωτία με τους Δελφούς και την Φωκίδα, από το οποίο διερχόταν στην αρχαιότητα η Σχιστή Οδός, που οδηγούσε τους προσκυνητές στο Μαντείο των Δελφών, προκειμένου να εναποθέσουν τα τάματα και τα αφιερώματά τους. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Οιδίποδας σκότωσε στη Σχιστή Οδό τον πατέρα του Λάϊο, όταν συναντήθηκαν τυχαία χωρίς ο ένας να γνωρίζει τον άλλο.
Στο παρελθόν υπήρχαν στην περιοχή μόνο κάποιες ταβέρνες, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες, επωφελούμενη από την ανάπτυξη της γειτονικής Αράχωβας, από την οποία απέχει επτά χιλιόμετρα, έχει αποκτήσει αρκετές εξοχικές κατοικίες.
Η περιοχή είναι κατάφυτη με έλατα, πλατάνια και άλλα δέντρα, σχηματίζοντας δάση καταπράσινα στις πλαγιές μεταξύ των άγριων κορυφών του Παρνασσού και της Κίρφης.
2267031881 & 2267031487 & 6977508162